آیا خوشبختی معنای واحدی دارد؟

معنای خوشبختی چیست؟

این سوالی است، که بسیاری از مردم از خود می پرسند. با وجود این که همه مردم به دنبال خوشبختی هستند. ولی با این حال، کمتر کسی است، که خود را خوشبخت احساس کند. بسیاری از مردم دیگران را خوشبخت تر از خود می دانند. در حالی که اکثریت افراد به دنبال خوشبختی هستند. ولی با این حال، کمتر کسی است، که احساس خوشبختی کند. چرا که خوشبختی برای هر فردی فرق می کند. به همین دلیل، یکی از سوالاتی که در ذهن انسان شکل می گیرد، این است، که با وجود این که همه به دنبال خوشبختی هستند. آیا خوشبختی معنای واحدی برای همه دارد.

خوشبختی

خوشبختی واژه ای است، که همه ما تا حدودی با آن آشنایی داریم. ولی با این حال، شاید نتوانیم تعریفی از آن ارائه دهیم. همه انسان ها در طول زندگی خود به دنبال رسیدن به خوشبختی هستند. ولی با این حال، خوشبختی شاید، یکی از سخت ترین واژه ها باشد. مفهوم خوشبختی از جمله مفاهم سخت و دشوار زندگی انسان است. همه به دنبال خوشبختی هستند. ولی افراد بسیار کمی حس خوشبختی می کنند. چرا که خوشبختی را افراد مختلف به صورت های مختلف تعریف می کنند.

خوشبختی وضعیت و شرایطی است، که انسان به دنبال رسیدن به آرزوهای خود است. حالت و شرایط ذهنی و احساسی است. در تفکرات و اندیشه های انسان وجود دارد. خوشبخت شدن در بسیاری از مواقع با آرزوها و خواست های انسان مرتبط است. هر انسانی خوشبختی را برای خودش می سنجد. قبل از این که بخواهد خود را خوشبخت بداند به خوشبختی دیگران فکر می کند.

معنای خوشبختی مفهومی مشترک در بین انسان ها

معنای خوشبختی مفهومی مشترک در بین انسان ها است ولی با این حال، تعریف آن مشکل است. به همین دلیل شاید معنای مشترکی هم نداشته باشد. البته تنها خوشبختی نیست، که با وجود عمومیت و رواج یافتن آن در بین اکثر مردم معنای واحدی ندارد. بلکه مفاهیم دیگری مانند عدالت، و یا فضلیت و غیره هم به همین صورت هستند. در حالی که اکثر مردم به دنبال عدالت هستند و از آن استقبال می کنند، ولی با این حال، برداشت واحدی از عدالت وجود ندارد. خوشبختی هم از این دسته مفاهیم است.

اکثریت مردم به دنبال آن هستند. ولی تعریف واحدی از آن وجود ندارد. انسان ها در هر شرایط و موقعیتی که هستند، به دنبال خوشبختی هستند. هر کسی فرد دیگر را که موقعیت، مقام و یا شغل بهتر و بالاتری دارد، خوشبخت می داند. در حالی که خود این فرد هم از سوی افراد دیگر به عنوان فرد خوشبخت شناخته می شود. بنابراین خوشبختی نه تنها تعریف مشخص و واحدی در بین مردم ندارد، بلکه احساس خوشبختی و این که چه کسی خوشبخت است، هم مشخص نیست. اگر به بررسی در این مورد بپردازید و از افراد مختلف در طبقات مختلف اجتماعی سوال کنید، در این صورت، کمتر کسی را پیدا خواهید کرد، که واقعا احساس خوشبختی کند.

تعریف و معنای خوشبختی

با همه این احوالات برای خوشبختی دو تعریف کلی وجود دارد. برخی معتقدند خوشبختی یعنی رسیدن به لذت های دائمی در زندگی و برخی دیگر معتقدند که خوشبختی حالت و شرایطی است که انسان احساس آسایش، موفقیت و رسیدن به آرزو و اهداف خود را دارد.

با وجود این که چنین تعریف هایی را می توان برای خوشبختی ارائه داد. ولی با این حال، خوشبختی مفهوم یکسانی ندارد. چرا که همین تعریف ها هم مبهم و نامشخص است. انسان اگر چه آرزوهای مختلف دارد. بنابراین با رسیدن به یک آرزوی نه تنها احساس خوشبختی نمی کند. بلکه آرزوی و خواست دیگری در وی به وجود می آید. بنابراین با رسیدن انسان به یک هدف و خواسته نه تنها خوشبختی در انسان ایجاد نمی شود. بلکه آرزو و خواست دیگر در انسان به وجود می آید.

البته در شرایطی که انسان بعد از مدت ها به خواست و آرزوی خود می رسد، برای لحظاتی احساس خوشبختی می کند. ولی این احساس بسیار زود گذر است و در انسان خواست و ارزوی دیگری به وجود می آید و انسان برای رسیدن به آن و احساس خوشبختی تلاش می کند. از این رو، خوشبختی در زندگی شرایط و وضعیت نیست که انسان بتواند با کار و تلاش به آن دست پیدا کند. حتی در زندگی احساس آسایش همیشگی وجود ندارد، که حس خوشبختی را در انسان به وجود آورد.

معنای خوشبختی

اگر از افراد مختلف و مردم این سوال را بپرسید، که خوشبختی چیست؟ در این صورت مشاهده خواهید کرد، که هر کس به صورت مختلفی به آن پاسخ می دهد. افراد مختلف به زندگی به صورت های مختلفی نگاه می کنند. ولی با این حال، هر انسانی در زندگی در آرزوی رسیدن به خوشبختی است. مفهوم خوشبختی یک مفهوم گسترده و حیطه دار است. به همین دلیل، خوشبختی معنا و مفهوم دقیقی ندارد.

درک افراد از خوشبختی نسبی است. از این رو، افراد مختلف خوشبختی را در چیزهای مختلفی می بینند. بسیاری از مردم شاید، خوشبختی را در داشتن ثروت و پول زیاد بدانند. در حالی که بسیاری دیگر خوشبختی را در سلامتی، داشتن خانواده خوب، و یا زندگی در کشور خاص و غیره بدانند. بنابراین خوشبختی مفهومی نیست که بتوان از آن تعریف واحد و یکسانی ارائه داد. برخی انسان های باسواد را خوشبخت می دانند و برخی دیگر افراد دنیا دیده را خوشبخت حس می کنند. با این حال، نمی توان گفت که کدام یک از این برداشت ها و تفکرات واقعا معنای خوشبختی است.

از این رو، خوشبختی و خوشبخت شدن نسبت به افراد مختلف، متغییر است و از فردی به فرد دیگر فرق می کند. گاهی پیش می آید، که انسان برای لحظه ای خود را خوشبخت ترین فرد روی کره زمین حس می کند. این احساس ممکن است در حالت و شرایط مختلفی رخ دهد. مثلا یکی وقتی بعد از سال ها زندگی در غربت خانواده خود را می بیند، خود را خوشبخت احساس می کند. برخی دیگر فارغ التحصیل شدن خود را اوج خوشبختی خود می دانند. برخی هم وقتی به دانشگاه قبول می شوند، خود را خوشبخت می دانند. به همین دلیل خوشبختی برای افراد مختلف فرق می کند. برای یکی به دنیا آمدن فرزند و یا ازدواج می تواند خوشبختی باشد.

معنای خوشبختی نامنتها است

انسان هیچ وقت نمی توان احساس خوشبختی را برای همیشه داشته باشد. خوشبختی می تواند در شرایط بسیار راحت و معمولی هم برای انسان به وجود آید. گاهی انسان در خانه می شنید و استراحت می کند. در این حالت هم احساس خوشبختی ممکن است به وی دست دهد. با این حال، در مسیر خوشبختی موانع و چاله های بسیاری وجود دارد.

تنها راه خوشبخت شدن، به عمل خود انسان باز می گردد. بنابراین خوشبختی می تواند افکار و تفکرات ما باشد. همه انسان ها باید خوشبخت شوند. انسان ها لایق خوشبختی هستند. می گویند، که هر کسی خوشبختی اش در دستان خودش است. بنابران معنایی که خوشبختی دارد، برای هر کسی به شکل و جلوه ای خاص تجلی می شود. هر کسی می تواند بر اساس آرزوها و تمایلات خود خوشبختی را برای خود معنا کند و برای رسیدن به آن تلاش نماید.

معنای خوشبخت شدن

برای خوشبت شدن به جز خودتان نیازی به افراد دیگر ندارید. برای رسیدن به خوشبختی لازم نیست، که چیز تازه ای یاد بگیرید. انسان برای خوشبخت شدن باید به خود نگاهی کند و خود را آن طور که هست، بشناسد و به خودشناسی دقیقی از خود دست پیدا کند. اگر به خودشناسی دست پیدا کنید، در آن صورت خوشبختی در هر زمانی با شما خواهد بود. برای رسیدن به خوشبختی نیاز نیست که کار و تلاش زیادی کنید.

بسیاری از افراد هستند، که خوشبختی را در داشتن ثروت و پول زیاد می دانند. در حالی که همین افراد بعد از به دست آوردن ثروت و پول زیاد، باز احساس خوشبختی نمی کنند. بنابراین خوشبختی آن چیزی نیست که انسان به دنبال آن است. بلکه هر چیزی که انسان اکنون در دست دارد، مانند سلامتی، زیبایی و غیره می تواند نمود و شاخص خوشبختی باشد. در نظر داشته باشیم، که همین چیزها به احتمال زیاد آرزوی بسیاری دیگر از انسان ها است. بسیاری از ما قدر سلامتی خود را نمی دانیم و با وجود این که از سلامتی کامل برخورداریم، احساس خوشبختی نمی کنیم. در حالی که انسان های زیادی هستند، که سلامتی بزرگترین آرزوی آنها است. برای این افراد، برخورداری از سلامتی یعنی خوشبخت شدن و احساس خوشبختی است.

قناعت کردن رمز خوشبختی

از این رو، برای رسیدن به خوشبختی بهتر است، قدر داشته های خود را بدانیم و به آنچه که داریم، قناعت کنیم. البته نباید، برای رسیدن به آرزوها و خواست های خود تلاش نکرد. یعنی این که وقتی می گوییم، که انسان در هر شرایطی می تواند خوشبخت باشد و احساس خوشبختی کند. منظور این نیست که انسان از تلاش کردن و فعالیت دست بردارد. بلکه منظور این است، که در کنار رسیدن به اهداف و آرزوهای خود به این فکر کند، که در شرایط فعلی هم خوشبخت است و می تواند خوشبخت باشد.

جمع بندی

در پایان می توان گفت که خوشبختی با وجود این که واژه ای واحد است. ولی با این حال، در بین مردم معنای واحدی ندارد. همه انسان ها در دوران زندگی و در طول روز بارها واژه خوشبختی را به کار می برند. ولی با این حال، مفهوم و معنایی که هر کسی از خوشبختی دارد، منحصر به خود است. یکی خوشبختی را در ثروت، دیگری در سلامتی، دیگری در تحصیل و یا ازدواج و غیره می بینند. بنابراین هر کسی خوشبختی را به نوعی تعریف می کند. پس خوشبختی هر انسانی می تواند نسبت به انسان های دیگر متفاوت باشد. از این رو، خوشبختی مفهومی است، که هر کس برداشت خاصی از آن دارد. در نتیجه باید گفت که خوشبختی در دستان خود افراد است و ما خودمان هستیم که خوشبختی خودمان را تعیین می کنیم.