اعتقادات مختلف ما چه تاثیری در رسیدن به موفقیت در زندگی ما خواهند داشت
برخی از اعتقادات ما انسان ها تاثیر گسترده ای روی زندگی مان می گذارند. آنتونی رابینز این اعتقادات را «اعتقادات کلی» می نامد. این باورها و اعتقادات به مراتب دارای نتایج گسترده تری هستند. مثلا باورهایی که به طور کلی نسبت به افراد دارید نه تنها در نحوه برخورد شما با دوستتان، بلکه در برخوردتان با هر شخص دیگری هم موثر هستند.
این باورها و اعتقادات به شکل نیروبخشی بر روی حرفه، میزان اعتماد، زندگی زناشویی و دیگر زمینه های زندگی شما تاثیر نیرومندی دارند. به عنوان مثال عقاید کلی شما نسبت به مفهوم کمیابی و فراوانی بر روی میزان فشارهای روحی و حساسیت تان نسبت به پول، زمان و انرژی تاثیر می گذارد. اگر بر این باور باشید که در دنیایی با منابع محدود زندگی می کنید که پول، زمان و عشق به مقدار معینی در آن یافت می شود، آن گاه مرتبا در هراس هستید که مبادا عقب بمانید و به میزان دلخواه به آن ها دست پیدا نکنید.
مطمئنا این فشارها بر نحوه تفکر شما نسبت به همسایگان، همکاران و قابلیت های مالی و به طور کلی فرصت های زندگی شما تاثیر می گذارد. اما مهم ترین باور، عقیده ای است که صافی نهایی تمامی ادراکات ما می باشد. این باور به طور مستقیم و مداوم بر تمام تصمیم گیری های شما در زندگی موثر است. این ها باورهایی هستند که در مورد هویت خود دارید. آن چه را که می توانیم یا نمی توانیم انجام دهیم و ممکن یا ناممکن می دانیم به ندرت تابع قابلیت ها و توانایی های واقعی ماست؛ در واقع تابع اعتقاداتی است که نسبت به خود داریم.
حقیقت امر این است که اگر احساس کردید حتی نمی توانید تجسم کنید کاری را انجام دهید و وقتی به شخصی پاسخ می دهید و می گویید: «هیچ گاه نمی توانم این کار را انجام دهم» یا «من از عهده این کار بر نمی آیم»، خودتان را به موانع هویتی محدود کننده ای می رسانید. البته چنین مطلبی همیشه هم بد نیست. این که نمی توانید خودتان را در قالب فرد جنایتکاری تجسم کنید، بسیار مهم است!
وقتی هم که نمی توانید خودتان را در قالب فردی تجسم کنید که در پی سوءاستفاده از دیگران است، باز هم نکته سودمندی است. مهم است بدانیم چه شخصیتی داریم و به همین نسبت مهم است که بدانیم چه شخصیتی نداریم تا قادر باشیم به موفقیت در زندگی برسیم.
مفهوم دقیق هویت چیست؟
هویت به عبارتی ساده یعنی اعتقاداتی که از آن ها استفاده می کنیم تا شخصیت خود را مشخص کنیم و از دیگران متمایز شویم؛ این تمایز می تواند خوب یا بد باشد. احساس اطمینانی که نسبت به خود داریم، مرزها و محدودیت هایی را در زندگی ما به وجود می آورد که موجب موفقیت یا عدم موفقیت در زندگی ما خواهد شد.
توانایی شما دارای مقدار ثابتی است و این که چه میزان از توانایی تان را به کار می گیرید بستگی به هویتی دارد که برای خودتان قائل هستید. به عنوان مثال اگر اطمینان دارید که فرد عصبانی و غیرقابل تحملی هستید، رفتارهایی از خود نشان می دهید که با هویت شما تطابق داشته باشد. خواه خودتان را عصبانی بدانید و یا برنده یا تنها، بلافاصله به توانایی های معینی دست پیدا می کنید.
یک تحقیق جالب روی دانش آموزان
محققان به دفعات زیادی نشان داده اند که توانایی های دانش آموزان تحت تاثیر زیاد هویتی است که برای خود قائل هستند و این هویت ناشی از اعتقاد آموزگاران نسبت به سطح هوش و خواست آن ها می باشد. جالب است بدانید طی تحقیقاتی، به گروهی از آموزگاران گفته شد که تعداد خاصی از دانش آموزان دارای استعداد فراوانی هستند و از آن ها خواستند تا این هوش و استعداد را باور کنند.
همان طور که انتظار می رفت، این دانش آموزان جزو بهترین دانش آموزان کلاس شدند. نکته جالب این است که دانش آموزان مذکور دارای هوشی برتر از دیگر دانش آموزان نبودند و در حقیقت، برخی از آن ها نیز جزو دانش آموزان ضعیف محسوب می شدند. با این وجود با این اعتماد به نفس که از دیگران برترند به موفقیت در زندگی دست پیدا کردند.
تاثیر این اصل محدود به دانش آموزان نیست. برداشتی که دیگران از شخصیت شما دارند، بر روی نحوه رفتارشان با شما موثر است. غالبا برداشت آن ها نسبت به شما، به شخصیت واقعی تان ارتباطی ندارد. باید همه ما این نکته را به خاطر بسپاریم که می توانیم بر روی هویت کسانی که برای ما عزیز هستند، تاثیرات زیادی بگذاریم.
همه ما بر اساس نگرش ثابتی که نسبت به خود داریم رفتار می کنیم و این نگرش ممکن است دقیق باشد و یا نباشد. دلیلش این است که یکی از موثرترین نیروهای وجودی انسان نیاز به ثبات دارد. ما در طول زندگی خود یاد گرفته ایم که عدم ثبات را رنج آور و ثبات را لذت بخش بدانیم. به این موضوع بیندیشید. به افرادی که حرف می زنند و بعد به گونه دیگری عمل می کنند یا ادعایی می کنند و بعد برخلاف آن عمل می کنند، چه لقبی می دهیم؟ ما آن ها را متظاهر، بی ثبات، غیر قابل اتکاء، دمدمی، بی فکر و غیر قابل اعتماد می نامیم.
آیا دوست دارید چنین القابی را به شما نسبت دهند؟ آیا حتی حاضر هستید فکر کنید که چنین شخصیتی دارید؟ پاسخ شما کاملا مشخص است: «به هیچ عنوان!» در نتیجه هرگاه برای خودمان هویتی را برمی گزینیم، مخصوصا هویتی اجتماعی و بیان می کنیم چه اعتقاداتی داریم، چه شخصیتی داریم یا می خواهیم چه کارهایی انجام دهید، به شدت تحت فشار قرار می گیریم تا آن هویت ثابت را حفظ کنیم و توجهی نداریم که ممکن است عدم انعطاف پذیری ما در این رابطه برای مان به چه بهایی تمام شود.
برعکس، هرگاه هویتی را که از خود بیان کرده اید، حفظ کنید، از پاداش های بی شماری بهره مند می شوید. به افرادی که دارای ثبات هستند، چه القابی می دهیم؟ می گوییم آن ها انسان هایی قابل اعتماد، وفادار، با ثبات، استوار، با ذکاوت، منطقی و راستگو هستند.
دوست دارید که دیگران شما را با چه القابی خطاب کنند؟ اگر تصور کنید چنین فردی هستید، چه احساسی پیدا می کنید؟ باز هم پاسخ کاملا روشن است؛ اکثر افراد خواهان چنی القابی هستند. لذا تمایل شما برای حفظ ثبات هویت تان بر این اساس است که چه میزان توانایی دارید تا از رنج بگریزید و به لذت و موفقیت در زندگی دست پیدا کنید.
تغییر راهکار فردی
اگر احساس اطمینان پیدا کنید که فردی کند ذهن هستید، این امر مانند یک غیب گویی اتفاق خواهد افتاد و با این اعتقاد که راهکار کنونی فراگیری شما نادرست است، کاملا تفاوت دارد. اکثر ما این گونه تصور می کنیم که اگر مربی داشته باشیم، تغییر راهکار فردی روشی آسان و قابل حصول خواهد بود.
اما از نظر بسیاری، تغییر فردی امری دست نایافتنی و غیر ممکن است. این پاسخ شایع و معمول که می گوید من همین هستم، عبارتی است که رویاها را در هم می شکند و از بین می برد. این عبارت با خودش مشکلی غیر قابل حل و دائمی به همراه دارد.
