نکاتی برای دوست داشتن خودمان با استفاده از قانون جذب
“زیبا بودن یعنی خودمان باشیم. نیازی نیست دیگران تأییدمان کنند. خودمان باید خودمان را بپذیریم.” Thich Nhat Hanh
مهمترین تصمیم زندگی مان، تصمیمی است که بر بقیه تصمیم های زندگی مان اثر میگذارد، تعهد به دوست داشتن و پذیرفتن خودمان می باشد. این تصمیم به طور مستقیم بر کیفیت روابط ما، کارمان، وقت آزادمان، ایمانمان و آینده مان اثر میگذارد.
اما چرا انجام آن اینقدر سخت است؟
منشاء خانوادگی
من با نه خواهر و برادر بزرگ شدم. دو برادر و سه خواهر بزرگتر از خودم داشتم و سه خواهر و یک برادر کوچکتر از خودم. من هیچوقت بین آنها جایی نداشتم. خواهرهایم همه قامت بلند و بسیار زیبا بودند و موهایی بلند و پرپشت داشتند. من در یازده سالگی دختری کوتاه قد و چاغ بودم. موهایم هم خیلی نرم و نازک بود.
خواهرهایم بسیار حرف گوش کن بودند اما من شدیداً غیرقابل کنترل و سرکش بودم و این را خودم می دانستم. هم در خانه و هم مدرسه اذیتم می کردند. اما من هم آرام نمی گرفتم برای حفظ موقعیتم در خانه می جنگیدم. برای محافظت از خودم، ضرب مشتم را قوی کردم و زبانم تند و تیز شد.
وقتی ناامیدانه سراغ اولین مشاور روانشناس رفتم، بیست و هفت ساله بودم و چهار فرزند داشتم. احساس میکردم تنها هستم و کسی دوستم ندارد. واقعاً تصمیم گرفته بودم که تغییری در خود ایجاد کنم.
بعد از اینکه شش ماه روی مشکلات دوران بچه گی ام، افکار، اعتقادات و اتفاقات قدیمی ام کار کردم، دوباره احساس زنده بودن می کردم. مثل این بود که از روی یک مبل آنتیک قدیمی چند لایه رنگ برداشته باشند. احساس می کردم دوباره به دوران زیبایی واقعی ام برگشته ام.
تأثیرات فرهنگی
جامعه به ما یاد داده که ارزشمان در بت های فرهنگی مان است — تکنولوژی، جوانی، زابطه جنسی، قدرت، پول، جذابیت و روابط عاشقانه.
وقتی ارزش خودمان را بر مبنای جهان بیرونی قرار دهیم ، هیچ زمان نمی توانیم خودمان را دوست داشته باشیم.
منتقد درونی مان ما را در افکاری مثل “من کافی نیستم، به اندازه کافی ندارم، به اندازه کافی کار نمیکنم” و از این قبیل غرق میکند.
احساس کمبودها هیچوقت تمامی ندارند. هربار که هدفی به ما نزدیک میشود یا به چیز بزرگی میرسیم، غریزه مان به ما پیشی میگیرد تا هدایتمان کند.
درکمان از خود را تغییر دهیم
برای اینکه احساس ارزشمند بودن داشته باشیم، باید چشمانمان را بشوییم و با دیدی توام با خودآگاهی و عشق به خودمان نگاه کنیم. پذیرش و عشق باید از درونمان بیاید.
برای اینکه ارزشمند باشیم نیازی نیست خاص و متفاوت باشیم. ارزش ما در ذات واقعی و خوبی درونیمان است. ما نوری بسیار زیبا هستیم. ما عشق هستیم. شاید بتوانیم عظمت خودمان را زیر خاک مدفون نماییم اما هیچوقت نمی توانیم آن را از بین ببریم.
دوست داشتن خودمان کاری نیست که یک مرتبه اتفاق بیفتد، فرایندی بی انتها و مداوم می باشد.
از خودمان شروع کنیم،خودمان را در آغوش بگیریم و با محبت و ستایش با خود رفتار کنیم.
برای اینکه بدانیم اینکار چگونه انجام میشود، این مراحل را خوانده و در زندگی مان عملی کنیم.
۱- روزمان را با عشق (و نه تکنولوژی) آغاز نماییم. پیش از اینکه از رختخوابمان بیرون بیاییم، ارزشمند بودنمان را به خودمان یادآور شویم. عشق را درون ریه هایمان بکشانیم و بیرون دهیم. خودمان را از عشق سیراب نماییم.
۲- برای فکر کردن و نوشتن وقت بگذاریم. هر روز وقت بگذاریم و روی درونمان تمرکز کنیم. با ۵ دقیقه مدیتیشن و ۵ دقیقه نوشتن در صبح ها شروع نماییم. کم کم این زمان را افزایش دهیم.
۳- با شادی با خودمان حرف بزنیم. برای اینکه ذهنمان را آموزش دهیم مثبت تر باشد، از تأیید کردن استفاده نماییم. مچ بندی روی دست راستمان ببندیم، وقتی می بینیم که به هر ترتیبی می خواهیم از خودمان سوء استفاده کنیم، مچ بند را به دست چپمان منتقل کنیم.
۴- صداقت احساسی پیدا کنیم. بی حس کردن احساساتمان دیگر کافی است. خرید کردن، خوردن و نوشیدن نمونه هایی از روش های دوری از ناراحتی و درد است. هوشیارانه به سمت احساسات و عواطفمان برویم.
۵- علایقمان را گسترش دهیم. چیزی مدرن و نو را امتحان نماییم. یک زبان جدید آموزش ببینیم. جاهایی برویم که قبلاً نرفته ایم. کارهایی انجام دهیم که قبلاً نکرده ایم. ما حق داریم زندگی فوق العاده داشته باشیم.
۶- فعالیتهایی را که در زندگی از آن لذت می بریم استفاده کنیم. ورزشی را شروع کنیم که دوست داریم. غذاهایی را کشف نماییم که برایمان مفید باشد. یک روز دست از تکنولوژی برداریم و زمانمان را به کارهایی بگذرانیم که به ما حس زنده بودن می دهند.
۷- برای آزاد شدن مشتاق باشیم. نفس بکشیم، ریلکس بوده و خود را رها کنیم. هیچوقت نمی توانیم تصویر کامل را مشاهده کنیم. نمی دانیم هر چیزی چه هدفی به دنبال دارد. با فکر نکردن و آرزو نکردن اینکه کاش انسانها و اتفاقات طور دیگری در زندگی مان بودند، از جنگیدن علیه خودمان دست بکشیم. برنامه ما ممکن است از قصد و نیت روحمان متفاوت باشد.
۸- روی رشد و پیشرفت فردی و معنوی مان کار نماییم. به استقبال رشد برویم. زندگی یک سفر است. ما به دنیا آمده ایم که یاد بگیریم و در سطحی عمیق تر دوست بداریم. اگر بخواهیم تند گام برداریم، زندگی برایمان سخت خواهد شد. به آرامی گام برداشتن برای جلو رفتن در زندگی کافی می باشد.
۹- توانایی هایمان را مال خود کنیم. آنقدر خودمان را دوست بداریم که فرصت های محدودی که پیش رویتان قرار میگیرد را باور کنید. وارد عمل شوید و زندگی زیبا برای خودتان بسازید.
۱۰- با خودمان صبوری کنیم. عجله و ترس را کنار گذاشته. آرام باشیم و به خودمان اعتماد کامل داشته باشیم. تلاش نماییم و مطمئن باشیم دنیا پاداشمان را خواهد داد.
۱۱- با قدردانی زندگی نماییم. ذهنمان را آموزش دهیم که قدردان و شکرگزار باشد. استعدادها، زیبایی و شکوه خودمان را تحسین کنیم. خودمان را با تمام نقص ها دوست بداریم.
۱۲- بگذاریم بصیرتمان هدایتمان نماید. همه پاسخ ها به درون خودمان بر خواهد گشت. به دنبال نشانه ها باشیم و به احساسات درونی مان توجه کنیم. وقتی می خواهیم تصمیمی بگیریم، احتمالاً دو صدا از درون خودمان می شنویم. صدایی آرام در خود والایمان و صدای بلند که نفسمان است. همیشه راهی که صدای آرام نشانمان میدهد را دنبال نماییم.
۱۳- کاری را انجام دهیم که محترممان میکند. در فعالیت هایی که پایین می آوردمان شرکت نکنیم. اجازه ندهیم افراد مسموم وارد زندگی مان شوند. همه را دوست داشته باشیم اما مراقب کسانیکه اجازه می دهیم وارد زندگی مان شوند باشیم.
۱۴- تردیدها و عدم قطعیت ها را بپذیریم. رنج کشیدن از زندگی کردن در غم گذشته یا ترس از آینده ناشی میشود. توجهمان را به زمان حال معطوف نماییم و آرامش داشته باشیم.
۱۵- خودمان را ببخشیم. از خطاهایمان درس بگیریم و به جلو حرکت نماییم. با این جمله به خودمان اطمینان دهیم: “خودم را با خاطر قضاوت کردن خودم می بخشم.”
۱۶- قدرت لذت را کشف نماییم. دوست داشتن خود نیاز به زمانی برای ریلکس بودن، تفریح کردن و ارتباط نزدیک با دیگران دارد. دنیای پرسرعت امروز مجبورمان خواهد کرد مدام در رقابت و هدف سازی باشیم که جایی برای بازی و تفریح برجا نمی گذارد. دکتر استوارت برو می گوید، “متضاد بازی کار نیست، افسردگی است.”
۱۷- واقعی باشیم. خودمان را بیرون بریزیم. به خودمان اجازه دهیم دیده شویدم، شناخته و شنیده شویم. با این صمیمیت با خودمان احساس راحتی نماییم.
۱۸- روی انرژی مثبت در زندگی تمرکز کنیم. به قلبمان رجوع کرده و نقاط مثبت خودمان را تحسین نماییم.
۱۹. مراقب نادیده گرفتن خود باشیم. مراقب انتخاب هایمان باشیم. چندین بار در طول روز از خودمان بپرسیم، “آیا این انتخاب به من ارزش می دهد؟”
۲۰- تجسم کنیم که اگر ارزش خودمان را باور داشتیم زندگی مان چه شکلی می گرفت. زندگی مان را به دوست داشتن خودمان اختصاص دهیم. این باید مهمترین اتفاق زندگی مان باشد.
۲۱- از متخصص کمک بگیریم. نادیده گرفتن خود دردناک است. ما لایق شاد بودن هستیم. ما حق داریم پذیرفته شده و دوست داشته شویم. اگر لازم بود، از یک مشاور، مربی یا روانشناس کمک بگیریم. این بهترین سرمایه گذاری است که می توانیم انجام دهیم.
از آنجا که ما انسانها همه به هم متصل هستیم، اگر من خودم را دوست داشته باشم، شما را هم دوست خواهم داشت. ما با عشق هایمان می توانیم خودمان، همدیگر و دنیا را بهبود بخشیم. عشق هدف ماست. یادمان نرود که عشق از ما و از درون تک تک ما آغاز می شود.
نکاتی برای دوست داشتن خودمان با استفاده از قانون جذب
“زیبا بودن یعنی خودمان باشیم. نیازی نیست دیگران تأییدمان کنند. خودمان باید خودمان را بپذیریم.”
مهمترین تصمیم زندگی مان، تصمیمی است که بر بقیه تصمیم های زندگی مان اثر می گذارد، تعهد به دوست داشتن و پذیرفتن خودمان می باشد. این تصمیم به طور مستقیم بر کیفیت روابط ما، کارمان، وقت آزادمان، ایمانمان و آینده مان اثر می گذارد.
اما چرا انجام آن اینقدر سخت است؟
منشاء خانوادگی
من با نه خواهر و برادر بزرگ شدم. دو برادر و سه خواهر بزرگتر از خودم داشتم و سه خواهر و یک برادر کوچکتر از خودم. من هیچوقت بین آنها جایی نداشتم. خواهرهایم همه قامت بلند و بسیار زیبا بودند و موهایی بلند و پرپشت داشتند. من در یازده سالگی دختری کوتاه قد و چاغ بودم. موهایم هم خیلی نرم و نازک بود.
خواهرهایم بسیار حرف گوش کن بودند اما من شدیداً غیرقابل کنترل و سرکش بودم و این را خودم می دانستم. هم در خانه و هم مدرسه اذیتم می کردند. اما من هم آرام نمی گرفتم برای حفظ موقعیتم در خانه می جنگیدم. برای محافظت از خودم، ضرب مشتم را قوی کردم و زبانم تند و تیز شد.
وقتی ناامیدانه سراغ اولین مشاور روانشناس رفتم، بیست و هفت ساله بودم و چهار فرزند داشتم. احساس می کردم تنها هستم و کسی دوستم ندارد. واقعاً تصمیم گرفته بودم که تغییری در خود ایجاد کنم.
بعد از اینکه شش ماه روی مشکلات دوران بچه گی ام، افکار، اعتقادات و اتفاقات قدیمی ام کار کردم، دوباره احساس زنده بودن می کردم. مثل این بود که از روی یک مبل آنتیک قدیمی چند لایه رنگ برداشته باشند. احساس می کردم دوباره به دوران زیبایی واقعی ام برگشته ام.
تأثیرات فرهنگی
جامعه به ما یاد داده که ارزشمان در بت های فرهنگی مان است — تکنولوژی، جوانی، زابطه جنسی، قدرت، پول، جذابیت و روابط عاشقانه.
وقتی ارزش خودمان را بر مبنای جهان بیرونی قرار دهیم ، هیچ زمان نمی توانیم خودمان را دوست داشته باشیم.
منتقد درونی مان ما را در افکاری مثل “من کافی نیستم، به اندازه کافی ندارم، به اندازه کافی کار نمی کنم” و از این قبیل غرق می کند.
احساس کمبودها هیچوقت تمامی ندارند. هربار که هدفی به ما نزدیک می شود یا به چیز بزرگی می رسیم، غریزه مان به ما پیشی می گیرد تا هدایتمان کند.
درکمان از خود را تغییر دهیم
برای اینکه احساس ارزشمند بودن داشته باشیم، باید چشمانمان را بشوییم و با دیدی توام با خودآگاهی و عشق به خودمان نگاه کنیم. پذیرش و عشق باید از درونمان بیاید.
برای اینکه ارزشمند باشیم نیازی نیست خاص و متفاوت باشیم. ارزش ما در ذات واقعی و خوبی درونیمان است. ما نوری بسیار زیبا هستیم. ما عشق هستیم. شاید بتوانیم عظمت خودمان را زیر خاک مدفون نماییم اما هیچوقت نمی توانیم آن را از بین ببریم.
دوست داشتن خودمان کاری نیست که یک مرتبه اتفاق بیفتد، فرایندی بی انتها و مداوم می باشد.
از خودمان شروع کنیم،خودمان را در آغوش بگیریم و با محبت و ستایش با خود رفتار کنیم.
برای اینکه بدانیم اینکار چگونه انجام می شود، این مراحل را خوانده و در زندگی مان عملی کنیم.
۱- روزمان را با عشق (و نه تکنولوژی) آغاز نماییم. پیش از اینکه از رختخوابمان بیرون بیاییم، ارزشمند بودنمان را به خودمان یادآور شویم. عشق را درون ریه هایمان بکشانیم و بیرون دهیم. خودمان را از عشق سیراب نماییم.
۲- برای فکر کردن و نوشتن وقت بگذاریم. هر روز وقت بگذاریم و روی درونمان تمرکز کنیم. با ۵ دقیقه مدیتیشن و ۵ دقیقه نوشتن در صبح ها شروع نماییم. کم کم این زمان را افزایش دهیم.
۳- با شادی با خودمان حرف بزنیم. برای اینکه ذهنمان را آموزش دهیم مثبت تر باشد، از تأیید کردن استفاده نماییم. مچ بندی روی دست راستمان ببندیم، وقتی می بینیم که به هر ترتیبی می خواهیم از خودمان سوء استفاده کنیم، مچ بند را به دست چپمان منتقل کنیم.
۴- صداقت احساسی پیدا کنیم. بی حس کردن احساساتمان دیگر کافی است. خرید کردن، خوردن و نوشیدن نمونه هایی از روش های دوری از ناراحتی و درد است. هوشیارانه به سمت احساسات و عواطف مان برویم. نباید هیچ احساسی را دست کم گرفت. باید با تمام احساساتمان دوست باشیم و با آن ها به خوبی ارتباط برقرار کنیم. حالا این احساس هر چه می خواهد باشد. حتی ممکت است احساسات منفی و سخت باشد. اگر با احساس خشم خود کنار نیاییم نمی توانیم آن را کنترل کنیم. باید بپذیریم که این احساس وجود دارد و ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد. تفاوت های احساسی خود را با دیگران مقایسه نکنیم. به جای آن بهتر است سعی کنیم تا احساسات خود خود را تقویت نماییم.
۵- علایقمان را گسترش دهیم. چیزی مدرن و نو را امتحان نماییم. یک زبان جدید آموزش ببینیم. جاهایی برویم که قبلاً نرفته ایم. کارهایی انجام دهیم که قبلاً نکرده ایم. ما حق داریم زندگی فوق العاده داشته باشیم.
۶- فعالیت هایی را که در زندگی از آن لذت می بریم استفاده کنیم. ورزشی را شروع کنیم که دوست داریم. غذاهایی را کشف نماییم که برایمان مفید باشد. یک روز دست از تکنولوژی برداریم و زمانمان را به کارهایی بگذرانیم که به ما حس زنده بودن می دهند.
۷- برای آزاد شدن مشتاق باشیم. نفس بکشیم، ریلکس بوده و خود را رها کنیم. هیچوقت نمی توانیم تصویر کامل را مشاهده کنیم. نمی دانیم هر چیزی چه هدفی به دنبال دارد. با فکر نکردن و آرزو نکردن اینکه کاش انسانها و اتفاقات طور دیگری در زندگی مان بودند، از جنگیدن علیه خودمان دست بکشیم. برنامه ما ممکن است از قصد و نیت روحمان متفاوت باشد.
۸- روی رشد و پیشرفت فردی و معنوی مان کار نماییم. به استقبال رشد برویم. زندگی یک سفر است. ما به دنیا آمده ایم که یاد بگیریم و در سطحی عمیق تر دوست بداریم. اگر بخواهیم تند گام برداریم، زندگی برایمان سخت خواهد شد. به آرامی گام برداشتن برای جلو رفتن در زندگی کافی می باشد.
۹- توانایی هایمان را مال خود کنیم. آنقدر خودمان را دوست بداریم که فرصت های محدودی که پیش رویتان قرار میگیرد را باور کنید. وارد عمل شوید و زندگی زیبا برای خودتان بسازید. این کار روحیه شما را بالا می برد و باعث تقویت تان می شود. وقتی در راهی قدم بردارید و اقدام کنید انگیزه می گیرید. زندگی می تواند برای تان روز به روز زیباتر و بهتر شود.
۱۰- با خودمان صبوری کنیم. عجله و ترس را کنار گذاشته. آرام باشیم و به خودمان اعتماد کامل داشته باشیم. تلاش نماییم و مطمئن باشیم دنیا پاداشمان را خواهد داد. اگر به خود سخت بگیریم دنیا و کائنات هم به ما سخت می گیرند و نمی توانیم قدم از قدم برداریم. برای این که خود را دوست داشته باشیم بهتر است تا نسبت به خود بخشنده و صبور باشیم. قطعا می توانیم به خوبی پیش برویم و زندگی را برای خود شیرین کنیم.
۱۱- با قدردانی زندگی نماییم. ذهنمان را آموزش دهیم که قدردان و شکرگزار باشد. استعدادها، زیبایی و شکوه خودمان را تحسین کنیم. خودمان را با تمام نقص ها دوست بداریم.
۱۲- بگذاریم بصیرتمان هدایت مان نماید. همه پاسخ ها به درون خودمان بر خواهد گشت. به دنبال نشانه ها باشیم و به احساسات درونی مان توجه کنیم. وقتی می خواهیم تصمیمی بگیریم، احتمالاً دو صدا از درون خودمان می شنویم. صدایی آرام در خود والایمان و صدای بلند که نفسمان است. همیشه راهی که صدای آرام نشانمان می دهد را دنبال نماییم.
۱۳- کاری را انجام دهیم که محترممان میکند. در فعالیت هایی که پایین می آوردمان شرکت نکنیم. اجازه ندهیم افراد مسموم وارد زندگی مان شوند. همه را دوست داشته باشیم اما مراقب کسانیکه اجازه می دهیم وارد زندگی مان شوند باشیم.
۱۴- تردیدها و عدم قطعیت ها را بپذیریم. رنج کشیدن از زندگی کردن در غم گذشته یا ترس از آینده ناشی میشود. توجهمان را به زمان حال معطوف نماییم و آرامش داشته باشیم.
۱۵- خودمان را ببخشیم. از خطاهایمان درس بگیریم و به جلو حرکت نماییم. با این جمله به خودمان اطمینان دهیم: “خودم را با خاطر قضاوت کردن خودم می بخشم.”
۱۶- قدرت لذت را کشف نماییم. دوست داشتن خود نیاز به زمانی برای ریلکس بودن، تفریح کردن و ارتباط نزدیک با دیگران دارد. دنیای پرسرعت امروز مجبورمان خواهد کرد مدام در رقابت و هدف سازی باشیم که جایی برای بازی و تفریح برجا نمی گذارد. دکتر استوارت برو می گوید، “متضاد بازی کار نیست، افسردگی است.”
۱۷- واقعی باشیم. خودمان را بیرون بریزیم. به خودمان اجازه دهیم دیده شویدم، شناخته و شنیده شویم. با این صمیمیت با خودمان احساس راحتی نماییم.
۱۸- روی انرژی مثبت در زندگی تمرکز کنیم. به قلبمان رجوع کرده و نقاط مثبت خودمان را تحسین نماییم. گاهی ممکن است این فکر به ذهنمان خطور کند که هیچ نکته مثبتی در زندگی مان وجود ندارد و یا نقاط مثبت وجودمان کم هستند. اگر این احساس ها به سراغتان آمد سریع دست به قلم شوید. آری بنویسید. نقاط مثبت تان را لیست کنید. دفترچه ای تهیه کنید و با نوشتن نقاط مثبت تان هر روز به زندگی لبخند بزنید.
۱۹- مراقب نادیده گرفتن خود باشیم. مراقب انتخاب هایمان باشیم. چندین بار در طول روز از خودمان بپرسیم، “آیا این انتخاب به من ارزش می دهد؟” سعی کنید به گونه ای زندگی کنید که توام همراه با احترام به خود باشید. با این جمله که هر چه بیشتر فداکاری کنم ارزش من بیشترخواهد شد خود را گول نزنید. همه چیز باید در حد معقوا و درست خود پیش برود. بیش از حد گذشت و مهربانی کردن ما را در زندگی دچار مشکل می کند و باعث می شود دیگران محبت ما را به صورت وظیفه ببینند. پس بهتر است تعادل را یاد بگیریم.
۲۰- تجسم کنیم که اگر ارزش خودمان را باور داشتیم زندگی مان چه شکلی می گرفت. زندگی مان را به دوست داشتن خودمان اختصاص دهیم. این باید مهمترین اتفاق زندگی مان باشد.
۲۱- از متخصص کمک بگیریم. نادیده گرفتن خود دردناک است. ما لایق شاد بودن هستیم. ما حق داریم پذیرفته شده و دوست داشته شویم. اگر لازم بود، از یک مشاور، مربی یا روانشناس کمک بگیریم. این بهترین سرمایه گذاری است که می توانیم انجام دهیم.
۲۲-به خودتان بگویید چه چیزی را در مورد خودتان دوست دارید. باید بدانید که چقد رجذاب هستید. به آینه نگاه کنید و با خود مهربان باشید. خودمان را از عشق سیراب نماییم. می توانیم این کا را با جملات انگیزشی انجام دهیم. هیچ اشکالی ندارد که با صدای بلند دوست داشتن خود را ابراز نماییم. می توانید هر روز صبح جلوی آینه بایستید و با صدای بلند دوست داشتن تان را نسبت به خود ابراز کنید. توانایی ما برای دیدن پتانسیل در دیگران اغلب نشان دهنده توانایی ما برای دیدن پتانسیل در خودمان است.
۲۳-گاهی لازم است تسلیم شوید. این کار باعث می شود تا از صفر شروع کنید. گاهی باید از شرایطی خود را دور کنید. تسلیم شدن همیشه بد نیست در عین حال می تواند باعث رشد شما هم شود و نشانه علاقه شما به خودتان است. به طور مثال همیشه در رابطه نبودن بهتر از بودن در یک رابطه بد است.
۲۴-منتظر تایید دیگران نباشید. به خودتان یادآوری کنید که مجبور نیستید کاری را که دیگران انجام می دهند، انجام دهید. و شما مجبور نیستید اجازه بگیرید که این کار را متفاوت انجام دهید. زمان تو در این سیاره ارزشمند است. همانطور که گفته می شود، “آنچه امروز انجام می دهید مهم است، چون شما یک روز از زندگی خود را برای آن مبادله می کنید” منتظر کسی نباشید که به شما اجازه زندگی بدهد.
۲۵- خیلی نگران کسانی نباش که نگران تو نیستند. ارزش خود را بدانید! وقتی خودتان را به کسانی که به شما بی‌احترامی می کنند ربط می دهید، بازنده می شوید. دوستان شما باید انگیزه دهنده و الهام بخش به شما باشند. دایره اطرافیانتان باید به شما احترام بگذارند. افرادی که پشتیبانتان هستند را دور خود داشته باشید. این افراد باعث افزایش علاقه شما به خودتان می شوند چرا که روحیه تان را بهبود می بخشند.
۲۶- گذشته خود را ببخشید. هنگامی که با قسمت های تاریک خود مقابله می کنید ، و تلاش می کنید تا آنها را با نور بخشش خود از بین ببرید، تمام تفکرات منفی و نکات آزار دهنده وجودتان از بین خواهند رفت. بپذیرید که گاهی اوقات انسان های خوب هم می توانند اشتباهات و انتخابات بدی داشته باشند. معنی اش این نیست که تو آدم بدی هستی. بلکه معنی اش این است که تو هم انسان هستی و می توانی خطا یا اشتباهی داشته باشی. خودتان را بخاطر آنچه فکر می کنید انجام داده اید یا نکردید ، ببخشید و به کاری که اکنون شروع می کنید ، متمرکز شوید.
۲۷- شروع به ایجاد تغییراتی کنید که می دانید باید انجام دهید. فقط به این خاطر که چیزی که شما را در گذشته خوشحال کرده، به این معنا نیست که شما مجبورید تا ابد آن را نگه دارید. اگر می خواهید در زندگی خود تغییراتی را ببینید، باید کارهایی انجام دهید که قبلا هرگز انجام نداده اید. ورودی متفاوت = خروجی مختلف. از چیزهایی دور شوید که شما را تخلیه می کنند و به سمت افکار و فعالیت هایی که به شما قدرت می دهند حرکت می کنند.
۲۸- هر روز کاری انجام دهید که شما را خوشحال کند . تفاوت بزرگی بین خستگی خالی و خستگی حاصل از ارضای آنی وجود دارد. زندگی خیلی کوتاه است. در فعالیتهایی که عمیقا به آن اهمیت می‌دهید سرمایه‌گذاری کنید. زندگی خوب این است که هر روز تصمیم خوبی بگیرید تا کاری انجام دهید.
۲۹- به شهود خود گوش دهید و در مورد همه چیز با خودتان صادق باشید. ما نمی توانیم با صداقت درباره سبک زندگی که زندگی نمی کنیم صحبت کنیم. ما نیازی به قصه گویی های خیره کننده نداریم. اعتماد به نفس ناشی از این واقعیت است که آنچه شما انجام می دهید صحیح است ، و آنچه شما انجام می دهید برای شما مناسب است.
۳۰-به زندگی خود توجه کنید، همان طور که در آن زندگی می کنید. در لحظه زندگی کنید. زندگی شما بین لحظات تولد و مرگ شما نیست؛ زندگی شما در حال حاضر و تنفس بعدی شما است. جستجوگر باشید و از هر لحظه به خوبی استفاده کنید.
۳۱- تقریبا همه چیز دایره کامل دارد. افرادی که خود را دوست دارند بسیار دلسوز، سخاوتمند و مهربان هستند؛ آن ها اعتماد به نفس خود را از طریق فروتنی، بخشش و جامعیت اعلام می کنند. پس به دنبال درک دیگران قبل از تلاش برای قضاوت درباره آن ها باشید.
از آنجا که ما انسانها همه به هم متصل هستیم، اگر من خودم را دوست داشته باشم، شما را هم دوست خواهم داشت. ما با عشق هایمان می توانیم خودمان، همدیگر و دنیا را بهبود بخشیم. عشق هدف ماست. یادمان نرود که عشق از ما و از درون تک تک ما آغاز می شود.
