آرامش درون چیست؟
همۀ ما کم و زیاد از افراد مختلف و به بهانه های گوناگون، صدمه های روحی دیده ایم؛ اعتمادها از بین رفته و قلب هایی شکسته شده است. این صدمات برای مدت کوتاه بسیار معمولی اند اما همین دردها گاهی اوقات ماندنی می شوند و ما با یادآوری و آن صدمات این دردها را دوباره زنده کرده و با آنها دست و پنجه نرم میکنیم.
این مسئله نه تنها باعث ناراحتی ما شده بلکه می تواند روابط ما را بیش از پیش خدشه دار کرده و باعث برآشفتگی و بی میلی در رویارویی با مردم شود. ما گاهی در دایرۀ خشم و عصبانیت گرفتار می شویم و زیبایی های زندگی را از یاد می بریم.
ما باید بخشیدن را بیاموزیم و آن را در زندگی خود جاری کنیم. بعضی اوقات بخشیدن یک فرد چنان می تواند فضای ذهنی ما را باز کند که هیچ عمل دیگری به آن نمی رسد. مثلاً ما چهار سال پیش از یکی از دوستان خود صدمهای روحی خورده ایم که تا امروز آنرا در ذهن خود می پرورانیم. اما باید بدانیم که با بخشیدن آن فرد علاوه بر اینکه فضای ذهنی خود را باز کرده بلکه فردی دیگر را خوشحال نموده ایم.
چرا باید دیگران را بخشیم؟
بخشش می تواند مسیر زندگی افراد را عوض کند. البته نه بخششی که به معنای فراموش کردن و پاک کردن گذشته است، بلکه بخشیدن به معنای واقعی و از اعماق قلب و ته دل. البته باید دقت کرد که ما نباید سعی در عوض کردن رفتار فرد مقابل داشته باشیم چراکه کنترل رفتار دیگران دست ما نیست اما کنترل خشم و عصبانیت خودمان در دست خودمان است. در اینجا دلایلی برای بخشیدن افراد ذکر میکنیم:
۱- نبخشیدن افراد مانند حمل کردن تودهای از بار منفی می باشد که همین امر موجب اختلالاتی در فکر و ذهن و متعاقب آن در جسم انسان میشود. چراکه هر تصوری در درون ما، انعکاسی به بیرون دارد.
۲- گذشته ای خوب و عاری از تقصیر و گناه دیگران باعث شادابی و سرحالی میشود و باعث میگردد که با هر نگاه به گذشته، فقط خاطرات خوش و خوب آن جلوه کند و با بخشیدن خاطرات بد و منفی خودبخود پاک میشوند.
۳- بینش افراد نسبت به ما و شخصیت ما بهتر شده و ما را به عنوان فردی با گذشت و مورد اعتماد قبول میکنند همچنین با بخشیدن، فرد مورد نظر را برای همیشه مدیون خود کردهایم. (البته اگر خطای وی به عمد بوده باشد)
۴ – شاید این شرایط برای خود ما هم پیش آید و ما نیز روزی نیازمند بخشیده شدن از جانب دیگران شویم. پس قانون کارما را به یاد آوریم و بومرنگ خود را به سمت بخشش افراد پرتاب کنیم تا با بخشیده شدن از جانب دیگران به سمت مان بازگردد.
چگونه دیگران را ببخشیم؟
بخشیدن آسان نیست اما ما می توانیم در عرض یک روز و یا حتی در چند ثانیه یک نفر را ببخشیم. ابتدا باید با خود عهد ببندیم که می خواهیم تغییر کنیم و می خواهیم فضای فکری و ذهنی خود را باز کنیم و نیز باید بدانیم که مزمن شدن این دردها باعث آسیب جدی به روح و روان انسان خواهد شد.
یکی از راههای ساده برای بخشیدن دیگران این است که خودمان را جای فرد گنهکار بگذاریم. ببینیم چرا او دست به چنین کاری زده است و از خود بپرسیم “کدام رفتار من باعث شده تا او چنین کند؟” و همیشه همه را خوب بدانیم. بدانیم که هیچ کس از ابتدا خطاکار نبوده و هیچکس قصد آزار و اذیت دیگری را ندارد.
راه دیگر برای بخشیدن افراد این است که بدانیم گذشته دیگر بر نخواهد گشت و اتفاقی که افتاده دوباره از نو طراحی نخواهد شد. پس چرا خود را ناراحت کرده و غدهای را در ذهن خود بوجود آوریم و با نبخشیدن دیگران آن غده را روز به روز بزرگتر کنیم؟ با خود تصور کنیم که نبخشیدن ها مانند سنگ هایی هستند که سر راه پیشرفت ما قرار دارند. ما با بخشیدن آرامش را برای خود به ارمغان آورده و در واقع لطفی به خودمان میکنیم. (این قضیه جدی است)
همچنین ما باید دلسوز همنوع خود باشیم. هرکسی در مواقع عصبانیت و یا حتی در حالت عادی و از روی بیفکری دست به اقداماتی میزند که شاید از نظر بسیاری از افراد درست نباشد و عامل ناراحتی آنان شود. پس این مسئله را دلیل بر بی فکری فرد و یا لحظۀ عصبانیت وی در نظر بگیریم.
