بیوگرافی رابرت کخ (زندگینامه دانشمندان)
رابرت کخ اهل کجاست؟
در زندگی نامه رابرت کخ اینگونه آمده است که: رابرت کخ باکتری شناس و پزشک برجسته آلمانی در ۱۱ دسامبر ۱۸۴۳م در کوه های آپر هرز شهر هارتْزْ آلمان دیده به جهان گشود. او پسر یک مهندس معدن و سومین فرزند از ۱۳ فرزند خانواده بود که توانست در ۵ سالگی با خواندن کلمات یک روزنامه و تکالیف برادر بزرگش و تمرین آن خواندن و نوشتن را یاد بگیرد و موجب حیرت همگان شود، عمو و پدر بزرگ او که به علوم زیستی علاقه داشتند او را تشویق میکردند. رابرت کخ در سال ۱۸۵۱در کلوستهال وارد دبیرستان شد و بر خلاف زمان آن روز که لاتین و یونانی آموزش داده میشد او به فرانسه و انگلیسی علاقه داشت که بعداً به او کمک های زیادی کرد.
رابرت کخ در سال ۱۸۶۲ توانست دیپلم خود را بگیرد. در سال ۱۸۶۲ کخ به دانشگاه گوتینگن رفت و پس از این که مدرک MD خود را گرفت برای مطالعات شیمی به مدت شش ماه به برلین مهاجرت کرد، پس از آن در بیمارستان عمومی شهر هامبورگ بعنوان پزشکیار مشغول بکار شد.
وی پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی، مطالعات و تحقیقات گسترده ای را درباره علل برخی از بیماریها همچون وبا، سل و سیاه زخم آغاز کرد.
کشف رابرت کخ
نخستین کار بزرگ رابرت کخ زمانی شروع شد که بیماری سیاه زخم شیوع پیدا کرد او توانست با ابداع یک نوع ژله به نام ژله ی آگار حرکات باکتری ها را کاهش دهد و بدین وسیله مطالعات روی آنها را آسان تر کند. کار بزرگی که کخ بر روی سیاه زخم انجام داد کشف علل بیماری بود. او بدین منظور یک سرنگ حاوی عامل سیاه زخم را به یک خرگوش سالم تزریق کرد و مشاهده نمود که باکتری ها در ریه ی خرگوش تکثیر شدند و او را بیمار کردند به همین علت کخ توانست علت و عامل بیماری سل را کشف کند (کاری که لویی پاستور نتوانست انجام دهد).
رابرت کخ در سالهای ۱۸۷۰ و ۱۸۷۱ داوطلبانه به عنوان پزشک ارتش در جنگهای میان آلمان و فرانسه خدمت نمود و پس از بازگشت از جنگ با شرکت در امتحانی که با موفقیت آنرا پشت سر گذاشت، توانست بعنوان رسمی پزشک دولتی دست یابد و عضو آکادمی پزشکی سلطنتی آلمان گردد.
کخ پس از تکمیل روش کشت میکروبها، آنها را به وسیله رنگ کردن در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد و پی برد که باسیلهای بسیار کوچکی در خون گوسفند یا حیوان مریض وجود دارد. رابرت کخ عاقبت توانست با پرورش و نگهداری این باسیل، نظریه خویش را اثبات نموده و سرم این مرض را بسازد. این عمل باعث شد که از تلفات زیاده از حد احشام جلوگیری شود.
رابرت کخ در سال ۱۸۸۰م به عضویت شورای سلطنتی بهداشت برلین انتخاب گردید و از آن پس تحقیقات خود را برای کشف میکروب سل که از دیرباز به طاعون سفید مشهور بود، آغاز کرد. این مطالعات در نهایت منجر به کشف میکروب سل در ۲۴ مارس ۱۸۸۲م شد و رابرت کخ پس از چندی اعلام کرد که میتوان همه جانداران را در اثر تلقیح این سرم از امراض مختلف مصون دارد.
از بزرگترین اشتباهات کخ میتوان به اشتباه او در سال ۱۸۹۰ اشاره کرد در آن زمان پنج هزار نفر از پزشکان و پژوهشگران در رشته پزشکی از چهل کشور جهان، بمناسبت دهمین کنگره بین المللی پزشکی گرد هم آمدند و کشور آلمان به عنوان میزبان در آن کنگره قرار داشت و رابرت کخ به عنوان یکی از سه سخنگوی اصلی کنگره برگزیده شده بود. رابرت کخ در کنگره دارویی را برای درمان بیماری سل به شرکت کنندگان در کنگره معرفی کرد که اگر چه به مدت کوتاهی بر روی کخ و همکارانش اثر کرد اما هنوز به نتایج قطعی نرسیده بود. پخش این دارو و خبر آن هزاران نفر بیمار را از سراسر اروپا بسوی برلین روانه ساخت. همگی امید داشتند که بهبود یابند. بیمارستانهای برلین پر شده بودند و هتلهای برلین نیز مملو از بیماران بود بصورتیکه امر مداوا در خود هتلها انجام می گرفت. اما دارو چیزی را که از آن انتظار می رفت انجام نداد و طبیعتاً باعث مرگ هزاران نفر شد(البته نباید تصور کرد که تنها کخ و همکارانش مقصر این قضیه بودند زیرا علاوه بر آن هتل ها نیز نباید خودشان عمل تزریق را انجام میدادند) بدین وسیله کخ که از خشم مردم میترسید به همراه همسرش(امی فراتس) از برلین به مصر فرار کرد و این شروعی بر سفر های کخ به علت های مختلف شد کخ در این سفر ها به شکار بیماری ها و باکتری های مختلف میرفت و توانست خدمات اکتشافات و اختراعات شایانی را به بشرییت تقدیم کند.
در سال ۱۹۰۵، رابرت کخ به دلیل تلاش در راه گسترش علم ( اصول چهارگانه رابرت کخ) و کشف باسیل سل، موفق به اخذ جایزه نوبل پزشکی شد و دانشمندان زمان، پس از تأیید نظرات او، وی را در شمار بزرگترین مکتشفین قرار دادند.
رابرت کخ بدون شک بعد از لویی پاستور کاشف پنیسیلین، بزرگترین میکروب شناس دنیا است و خدمات ارزنده او در راه بسط علم، هیچگاه از یادها نخواهد رفت.
رابرت کخ سفرهای زیادی به افریقا برای تحقیق درباره مرض خواب، مالاریا و طاعون انجام داد و دریافت که مرض خواب که هزاران افریقایى را به کام مرگ کشانده بود، در اثر نیش پشهای به نام تسه تسه است.
به تدریج رابرت کخ در اثر فعالیت زیاد و ناراحتی های ناشی از آن مریض و ضعیف گردید، تا اینکه کاشف سل که خود نجات دهنده جان میلیونها انسان بود در ۲۷ مه ۱۹۱۰م در ۶۷ سالگی بر اثر مرض سل درگذشت.
