زندگینامه آمیتا باچان – بازیگر

یک نظر اضافه کنید
17 دقیقه زمان مطالعه

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

بیوگرافی کامل آمیتا باچان بازیگر هندی (زندگینامه هنرمندان)

آمیتا باچان از سال ۱۹۶۹ و با فیلم سیاه و سفید “هفت هندی” پا به عرصه سینما گذاشت و از آن پس همیشه از مطرح‌ ترین چهره‌ های سینمای هند بوده‌ است. وی تا امروز دوازده بار جایزه فیلم فیر، جایزه اصلی فیلمهای هندی، را از آن خود کرده‌ است.

پدر آمیتا باچان یک شاعر معروف هندی بود. همسر وی جایابهادری و پسر او آبیشک نیز از هنرپیشگان سرشناس سینمای هند به‌ شمار می‌ آیند.

آمیتا باچان در کنار بازیگری در زمینه تهیه کنندگی فیلم وسریال نیز فعالیت دارد. وی هنرپیشگی را درسال ۱۹۶۹ با فیلم سات هندوستانی آغاز نموده و این حرفه را تا به امروز ادامه داده‌ است. آمیتا باچان از بهترین بازیگران سینمای هندوستان و یکی از گران‌ قیمت‌ ترین ستارگان در این زمینه به شمار می آید. وی در سال ۱۹۸۴ دستی نیز در سیاست داشت و به عنوان نماینده پارلمان هندوستان انتخاب شد ولی در سال ۱۹۸۷ این سمت را کنار گذاشت.

در زندگی نامه ی آمیتا باچان اینگونه آمده است که : آمیتاب باچان در یازده اکتبر ۱۹۴۲ در شهر الله‌ آباد هند دیده به جهان گشود. مادرش تجی یک سیک و پدرش هاریوانش رای باچان یک هندو بود. پدر آمیتا، دکتر هاریوانش رای باچان یک شاعر خوش آوازه و معروف زبان هندی بود. نام فامیل اصلی او سریواستاوا می باشد ولی او خودش، نام مستعار باچان را برگزید و تمام اشعار و نوشته‌ های خود را با این نام امضا میکرد. بعدها آمیتا نیز با همین نام فامیل وارد سینما شد و به خاطر شناخته شده بودن این نام تمام اعضای خانواده با نام باچان معروف شدند. مادر آمیتاب، تجی زنی از فرقه سیک‌ هاست که محل تولدش پنجاب می‌ باشد و پدرش از اهالی اوتار پرادش بود. آمیتا باچان در نوجوانی در دبیرستان پسرانه الله آباد ثبت‌ نام نمود و پس از آن وارد کالج شروود شد.

پس از اتمام کالج، آمیتاب به دانشگاه دهلی وارد شد و مدرک لیسانس خود را در رشته علوم کسب نمود. آمیتا مدتی بعد به کار معاملات محموله‌ های دریایی در شرکت کشتیرانی برداندکو روی آورد ولی کمی بعد آن شغل را رها کرده و به کلکته رفت تا آینده خود را در بازیگری جستجو نماید. آمیتا باچان در سال ۱۹۷۳ با جایابهادوری هنرپیشه دیگر هندوستانی ازدواج کرد. آمیتاب و جایا در فیلم‌ هایی همچون چوبکه چوبکه (۱۹۷۵)، زنجیر (۱۹۷۳) و شعله (۱۹۷۵) همبازی بودند. این دو صاحب دو فرزند، یک دختر به نام شوتا و دیگری پسری به نام آبیشک شدند.

در سال ۱۹۸۲ در زمان ساخت فیلم اکشن کولی آمیتا باچان ضربه سختی خورد و به علت پارگی روده‌ ها در بیمارستان بستری شد. پزشکان وضعیت او را خطرناک توصیف کردند و حتی خطر مرگ را برای او پیش‌ بینی کردند ولی آمیتاب سلامت خودش را بدست آورد و پس از چندین ماه دوباره به کار برگشت. فیلم کولی از برکت مصدومیت آمیتا باچان از فروش بالایی برخوردار شد. در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۵ باچان بار دیگر تحت عمل جراحی قرار گرفت. وی از چند روز قبل از درد شکم شکایت داشت. در طول مدت بیماری، عمل جراحی و در زمان نقاهت، بیشتر پروژه‌ های کاری او معلق نگه داشته شدند تا او بازگردد و خود کارش را ادامه دهد. زیرا هیچ‌ کس در هندوستان پیدا نمی شود که بتواند جانشین او شود. آمیتا مارس ۲۰۰۶ به کار برگشت. آمیتا باچان مبتلا به آسم، تالاسمی مینور و افتادگی و سستی عضلات نیز هست.

عکس آمیتا باچان

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

آمیتا باچان با فیلم سات هندوستانی (۱۹۶۹) وارد عالم سینما شد. این فیلم با آنکه از موفقیت چندانی برخوردار نشد ولی آمیتا در همان نخستین حضور سینمایی برنده جایزه ملی فیلم از سینمای هند شد. با این وجود شاید او هرگز فکر نمی‌ کرد زمانی ستاره بی‌ بدیل آسمان پرستاره سینمای هندوستان شود. در سال۱۹۷۰ آمیتا باچان در فیلم آناند ظاهر شد و در آن با سوپراستار آن زمان هند راجش کهنا همبازی بود. در این فیلم نیز باچان برنده جایزه بهترین هنرپیشه نقش مکمل شد زیرا منتقدان سینمایی معتقد بودند او اجرایی به یادماندنی و قوی از خود ارائه داده‌ است. پس از آناند فیلم‌ های موفق بسیاری نام آمیتاب باچان را روی سر در سینماها آوردند. فیلم‌ هایی همچون رشما اورشرا (۱۹۷۱) و پروانه (۱۹۷۱) و از همان زمان آمیتا باچان پا به مسیری نهاد که او را روز به روز و سال به سال در میان میلیون‌ ها نفر از مردم دنیا محبوب و معروف میکرد. نخستین فیلم پرفروش و ماندگار آمیتاب به نام زنجیر به کارگردانی پراکاش مهرا بود.

این فیلم تضادی واضح با فیلم‌ های رمانتیک هندی داشت و فیلمی بود که مردم به داستان آن عادت نداشتند و همین موضوع از آمیتا شخصیت جدیدی ساخت و تا مدت‌ ها با نام “جوان عصبانی بالیوود” شهرت یافت. دهه بعدی عمر آمیتاب او را به اوج محبوبیت پرتاب نمود. او دست کم در سال در یک فیلم موفق ظاهر میشد و گاه تعداد کارهایش به سالی چند عدد هم می‌ رسید. از فیلم‌ های دهه هفتاد آمیتا باچان می‌ توان به دیوار (۱۹۷۵)، شعله (۱۹۷۵)، تریشول (۱۹۷۸)، دون (۱۹۷۸) و لاواریس (۱۹۸۱) اشاره نمود. این فیلم‌ ها لقب او را به عنوان قهرمان اکشن فیلم‌ های بالیوود تحکیم بخشیدند. همچنان که آمیتا باچان موفق‌ تر میشد، کم‌کم تصمیم گرفت فقط در فیلم‌ های اکشن ظاهر نشود و استعداد خود را در زمینه‌ های دیگر نیز به معرض نمایش بگذارد.

بازی‌ های تحسین‌ برانگیز کمدی او در فیلم‌ های چوبکه چوبکه (۱۹۷۵)، امراکبر آنتونی (۱۹۷۷) و نمک حرام (۱۹۸۲) به همه فهماند که آمیتاب باچان تنها در کتک‌ کاری تبحر ندارد و حس شیرین طنز و توانایی خنداندن نیز از هنرهای دیگر اوست. وی در نقش‌ های رمانتیک هم موفق بود و فیلم‌ های گاهی‌ گاهی (۱۹۷۶) و سلسله (۱۹۸۱) از نمونه‌ هایی بودند که اشک همه را درآوردند. آمیتا در دهه هفتاد و تا اواسط دهه هشتاد یکی از چهره‌ های دائمی سینمای بالیوود بود، ولی با ورود به دنیای سیاست، سه سال از عمر خود را به دور از هنر سینما سپری نمود. در سال ۱۹۸۸ بار دیگر با فیلم جدیدی به نام شاهنشاه راهی پرده سینماها شد و این فیلم نیز با موفقیت بسیاری روبه‌ رو شد، ولی بعد از بازگشت مجدد، قدرت باچان رو به زوال گذاشت و تعداد زیادی از آثارش با شکست گیشه مواجه شد، روند سقوط همچنان ادامه داشت. در سال ۱۹۹۰ و با بازی در فیلم اگنی پت که در آن باچان نقش رییس یک باند مافیایی را بازی میکرد، برنده جایزه بهترین هنرپیشه داخلی شد ولی باچان کم‌ کار شده بود.

در سال ۱۹۹۲ در فیلم خداگواه به ایفای نقش پرداخت اما پس از آن به مدت دو سال خود را نیمه بازنشسته کرد. در سال ۱۹۹۴ پس از مدت‌ ها در فیلم انسانیت بازی کرد ولی آن هم فروش چندانی نداشت. باچان در سال ۱۹۹۶ شرکت سهامی آمیتاب باچان را تأسیس نمود. کار این شرکت معرفی محصولات و خدمات صنعت سینمایی هندوستان بود. این شرکت به کار تولید و توزیع فیلم‌ های سینمایی و کاست و نوارهای ویدیویی و کارهایی از این دست می‌ پرداخت. در سال ۱۹۹۷ باچان با فیلمی از تولیدات شرکت خودش به عالم بازیگری بازگشت ولی این فیلم هم از نظر مالی و هم از نظر منتقدان شکست خورد.

سرانجام در همان سال شرکت باچان ورشکست شد. پس از آن آمیتا باچان باز هم در چند فیلم بازی نمود که همگی از موفقیت پایین یا متوسطی برخوردار شدند. دیگر فیلمسازان و مردم به این فکر افتادند که دوران درخشندگی باچان به انتها رسیده‌ است. در سال ۲۰۰۰ جنگ تلویزیونی جدیدی با اقتباس از جنگ انگلیسی “چه کسی می‌ خواهد میلیونر شود؟” را ساخت و مجری آن شد. این پروژه با موفقیت سریع مواجه شد. می‌ گویند آمیتا هفته‌ ای ۵/۲ میلیون روپیه (نیم میلیون دلار) از این طریق پول درمی‌ آورد و این موضوع باچان و خانواده‌اش را چه از نظر مالی و چه از نظر روحی به شدت تحت تأثیر قرار داده و وضعیتشان را پس از آن ورشکستگی زیر و رو کرده این برنامه تا نوامبر ۲۰۰۵ ادامه داشت.

آمیتا باچان در سال ۲۰۰۰ در فیلم محبتین ساخته یاش چوپرا در نقش مردی عبوس و سختگیر ظاهر گردید که به شدت مورد پسند مردم قرار گرفت. در فیلم رشته محبت (۲۰۰۱)،گاهی خوشی گاهی غم (۲۰۰۱) و باغبان (۲۰۰۳) در نقش پدر یک خانواده بود. باچان در این سالها انواع و اقسام نقش‌ ها را بازی نمود. از دیگر فیلم‌ های برجسته او عکس (۲۰۰۱)، آنکن (۲۰۰۲)، خاکی (۲۰۰۴)، دو (۲۰۰۴) و برجسته‌ تر از همه تاریکی (سیاه) (۲۰۰۵) بودند. شهرت او پس از سال ۲۰۰۰ به حدی رسید که تصویر او در اکثر بیلبوردها و برنامه‌ های تلویزیونی به چشم می‌ خورد. وی در سال ۲۰۰۵ با پسرش آبیشک در چند فیلم ظاهر شدند. از جمله این فیلم‌ ها بانتی اوربابلی و سرکار با اقتباس از فیلم پدرخوانده می‌ باشند.

آمیتاب باچان فیلمها

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

زندگینامه آمیتا باچان - بازیگر

هفت هندوستانی ۱۹۶۹
بوون سون ۱۹۶۹
پروانه ۱۹۷۱
سعادت ۱۹۷۱
رشما و شرا ۱۹۷۱
گودی ۱۹۷۱
قصهٔ عشق ۱۹۷۱
بانسی بیرجو ۱۹۷۲
یک نظر ۱۹۷۲
بمبئی به گوا ۱۹۷۲
دستان بسته ۱۹۷۳
زنجیر ۱۹۷۳
تکبر ۱۹۷۳
بازرگان ۱۹۷۳
نمک حرام ۱۹۷۳
بی‌ نام ۱۹۷۴
غذا، لباس و سرپناه ۱۹۷۴
مجبور ۱۹۷۴
محرمانه ۱۹۷۵
فرار ۱۹۷۵
میلی ۱۹۷۵
دیوار ۱۹۷۵
وجدان ۱۹۷۵
شعله ۱۹۷۵
دو بیگانه ۱۹۷۶
گاهی اوقات ۱۹۷۶
گفتگو ۱۹۷۷
آمر اکبر آنتونی ۱۹۷۷
عدالت ۱۹۷۷
ایمان دارم ۱۹۷۷
تربیت ۱۹۷۷
بی‌حیا ۱۹۷۸
سوگند به رود گنگ ۱۹۷۸
فاتح سرنوشت ۱۹۷۸
قمارباز قهار ۱۹۷۹
جریمه ۱۹۷۹
منزل ۱۹۷۹
آقای ناتوارلال ۱۹۷۹
سنگ سیاه ۱۹۷۹
دو و دوتا پنج ۱۹۸۰
دوستانه ۱۹۸۰
رام و بارلام ۱۹۸۰
عظمت ۱۹۸۰
نصیب ۱۹۸۱
یک شب بارانی ۱۹۸۱
یتیم یا حرامزاده ۱۹۸۱
روابط عاشقانه ۱۹۸۱
دوستی ۱۹۸۱
کالیا ۱۹۸۱
هفت با هفت ۱۹۸۲
بی‌ نظیر ۱۹۸۲
میهن‌ دوست ۱۹۸۲
نمک حلال ۱۹۸۲
شاکتی ۱۹۸۲
بی‌ خدا ۱۹۸۳
بزرگ ۱۹۸۳
باربر ۱۹۸۳
انقلاب ۱۹۸۴
می‌ خواره ۱۹۸۴
بازداشت ۱۹۸۵
مرد ۱۹۸۵
گزینه آخر ۱۹۸۶
شاهنشاه ۱۹۸۸
توفان ۱۹۸۹
ما ۱۹۹۱
اعجوبه ۱۹۹۱
ایندراجیت ۱۹۹۱
تنها ۱۹۹۱
خداوند خود شاهد است ۱۹۹۲
انسانیت ۱۹۹۴
داداش بزرگ، داداش کوچیک ۱۹۹۸
پادشاه سرخ ۱۹۹۹
از نسل آفتاب ۱۹۹۹
سوگند هندوستان ۱۹۹۹
محبت‌ ها ۲۰۰۰
یک رابطه: پیوند عشق ۲۰۰۱
عکس ۲۰۰۱
گاهی خوشی گاهی غم ۲۰۰۱
چشم‌ ها ۲۰۰۲
ما کمتر از دیگران نیستیم ۲۰۰۲
خار ۲۰۰۲
آرمان ۲۰۰۳
باغبان ۲۰۰۳
اونیفورم قهوه‌ ای‌ ها ۲۰۰۴
اعتبار ۲۰۰۴
هدف ۲۰۰۴
دیوار ۲۰۰۴
دیدی چی شد! ۲۰۰۴
ما که هستیم؟ ۲۰۰۴
ویر-زارا ۲۰۰۴
سیاه ۲۰۰۵
وقت ۲۰۰۵
بانتی و بابلی ۲۰۰۵
معما ۲۰۰۵
سرکار ۲۰۰۵
تضاد ۲۰۰۵
هرچه دل بگوید ۲۰۰۵
یک اجنبی ۲۰۰۵
خانواده ۲۰۰۶
ترسیدن ضروری است ۲۰۰۶
کبهی الوداع ناکهنا ۲۰۰۶
بابُل ۲۰۰۶
اکلاویا: نگهبان سلطنتی ۲۰۰۷
بدون هیچ سخنی ۲۰۰۷
قند کمتر ۲۰۰۷
تیراندازی در لوکاندوالا ۲۰۰۷
فرمانروای ارواح ۲۰۰۸
حکمرانی ارباب ۲۰۰۸
آخرین شاه‌ لیر ۲۰۰۸
خداوندا تو بزرگی ۲۰۰۸
مرد زندگی من ۲۰۰۸
علاء الدین ۲۰۰۹
پدر ۲۰۰۹
نبرد ۲۰۱۰
سه کارت ۲۰۱۰
قندهار ۲۰۱۰
آن مرد مسن… شاید پدرت باشد ۲۰۱۱
سهمیه ۲۰۱۱
اداره پلیس ۲۰۱۲
گتسبی بزرگ ۲۰۱۳
در جستجوی حقیقت و عدالت ۲۰۱۳
مهاباراتا ۲۰۱۳
بازگشت بوتنات ۲۰۱۴
وزیر ۲۰۱۵
پیکو[۱] ۲۰۱۵

جوایز فیلم فیر

آمیتاب باچان در طول سه دهه گذشته بارها جوایز مختلفی را از فیلم فیر، جشنواره اصلی فیلمهای هندی، دریافت کرده‌ است.

بهترین بازیگر مرد نقش مکمل در سال ۱۹۷۲ در فیلم Anand

بهترین بازیگر مرد نقش مکمل در سال ۱۹۷۴ در فیلم نمک‌ حرام (Namak Haram)

بهترین بازیگر مرد در سال ۱۹۷۸ در فیلم Amar Akbar Anthony

بهترین بازیگر مرد در سال ۱۹۷۹ در فیلم Don

جایزه یک عمر دستاورد در سال ۱۹۹۱

بهترین بازیگر مرد در سال ۱۹۹۲ در فیلم Hum

جایزه فوق ستاره هزاره

بهترین بازیگر مرد نقش مکمل در سال ۲۰۰۱ در فیلم Mohabbatein

بهترین بازیگر مرد از نگاه منتقدین در سال ۲۰۰۲ در فیلم Aks

جایزه نام قدرتمند سال در ۲۰۰۴

بهترین بازیگر مرد از نگاه منتقدین در سال ۲۰۰۶ برای فیلم “سیاه”

بهترین بازیگر مرد در سال ۲۰۰۶ برای فیلم “سیاه”

او در طی ۴ دهه دوران بازیگری خود، شاید معروف‌ ترین بازیگر (یا دست‌ کم یکی از معروف‌ ترین بازیگران) سینمای هند بوده‌ است.

افتخارات آمیتاب باچان

آمیتاب باچان تاکنون به خاطر بازی‌ های خوب خود جوایز بی‌ شماری را از آن خود کرده‌ است ولی افتخارات او در کشورهای دیگر دنیا نیز کم نیستند.

در ژوئیه ۱۹۹۹ وب‌ گاه بی‌ بی‌ سی پس از انجام یک نظرسنجی از باچان به عنوان “بزرگ‌ ترین ستاره هزاره” یاد کرد. در این نظرسنجی باچان گوی سبقت را از الک گینس، مارلون براندو، سر لورنس اولیویه و چارلی چاپلین ربود.

در ژوئن ۲۰۰۰ باچان نخستین آسیایی شد که مجسمه مومی‌ اش در موزه مجسمه‌ های مومی مادام توسو در لندن قرار گرفت.

در مارس ۲۰۰۱ سایت “فوربس” از باچان به عنوان “قدرتمندترین هنرپیشه بالیوود” نام برد.

در سپتامبر ۲۰۰۱ در جشنواره فیلم اسکندریه مفتخر به دریافت جایزه “ستاره قرن” شد.

در سال ۲۰۰۳ باچان سفیر حسن‌ نیت یونیسف شد.

در دسامبر ۲۰۰۴ او اولین آسیایی و چهارمین سفیر بنیاد نلسون ماندلا شد.

در آوریل ۲۰۰۵ مرکز تئاتر لینکلن در نیویورک ویژه برنامه‌ ای با نام “یک شب با آمیتاب باچان” ترتیب داد و لقب “بزرگ‌ ترین ستاره سینمای دنیا” را به او داد.

در سال ۲۰۰۵ با اجازه باچان، صدای او روی فیلم رژه پنگوئن‌ ها گذاشته شد.

روزنامه انگلیسی ساندی تایمز در مقاله‌ ای عنوان کرد باچان تلفیقی از تام کروز، شون کانری و کلینت ایست‌ وود است. چندی پیش زندگینامه باچان در لندن به چاپ رسید. نویسنده انگلیسی این کتاب در اثر خود نوشت آمیتاب باچان آمیخته‌ ای از کلینت ایست‌ وود، آل پاچینو، الویس پریسلی و کمی هم جان تراولتاست.

۴/۵ - (۱۴ امتیاز)

رشد خودت رو استارت بزن !

درخواست ثبت نام در دوره های امیر شریفی

مشترک شدن
اطلاع رسانی کن
guest
هنگامی که پاسخی داده شود به ایمیل شما پیام ارسال میگردد

0 نظرات
بازخورد درون خطی
دیدن تمام نظرات
دوره آموزش کارشناس جذب شوید
دوره برتری شدید
0
سوالی دارید؟ بپرسیدx